Zapamiętywać chwile, bo codzienność jest ważniejsza od wieczności. Właśnie tak to widzę. Całość reportażu zawiera wspólne, rodzinne chwile, których nie da się powtórzyć. Umiejętność zapamiętywania, jest ulotna. Momenty i relacje budzą się na nowo, widząc obrazy już zapoznane, jednak nie do końca widziane. Jestem w odpowiednim miejscu, a serce drży w ważnych minutach dając kolejny impuls emocjom.
Laura, nie tak dawno https://karolinapiorkowska.pl/2018/11/06/sesja-ciazowa-plenerowa/
dziękuję :)
" Jest na końcu mapy taka wieś ,
gdzie przy polnej drodze domy dwa
gdzie ze studni wodę trzeba nieść
a jedynym światłem - światło dnia.
Tam w ogrodzie bujnym leży pies
który dawna wypiął się na zło
w niebo tylko zapatrzony jest,
i niczego nie pilnuje bo ...
Chcecie wierzcie lub nie wierzcie mi
że jest Eden na rozstaju dróg
Lecz pytanie zasadnicze brzmi
Kto tę wioskę stworzył - może Bóg ? ..."
Andrzej Sikorowski
Sentyment do tego miejsca - my osobiście piszemy przez wielkie M (można śmiało interpretować). Z nieskrywaną przyjemnością, po raz kolejny gościliśmy na skraju naszej pięknej, polskiej krainy. W połączeniu ze słowackimi krajobrazami, po które sięgnąć można okiem (i przechodząc po kładce na drugą stronę Dunajca), działa na wyobraźnię . Pieniny, zwłaszcza ich środkowa część, są jednym z najatrakcyjniejszych regionów turystycznych w Polsce. Po raz pierwszy przyglądaliśmy się ich zimowej odsłonie. Zobaczcie sami, jak zjawiskowo się zaprezentowały (aż nieprzyzwoicie). A jeśli jeszcze tam nie dotarliście, to sami nie wiecie czego nie wiecie o zakątkach polskich tras. Ja mogę tylko dodać, że jeśli wszelakie aktywności zimowe mają w Waszym życiu zastosowanie (nie mówię tu o regularnym podnoszeniu kubeczka z miodowym grzańcem), to jest to świetna baza wypadowa. My korzystaliśmy do oporu :) Miłego!
dzięki !
Przyszło co do czego i można było śmiało chwycić byka za rogi (czyt. spakować walizkę) i wylądować w styczniu w cieplutkiej Sewilli (Sewilla +18 VS Polska -9 ; no jest delikatna różnica). Podobno na Hiszpanię zawsze jest dobry czas. I ja się pod tym podpisuję. Przeniosłam więc swoje rejestratory na odpowiednią odległość i zamontowałam je na chwilkę w cieplejszym miejscu naszego kontynentu. Sewilla zachwyca całą sobą. Od pachnących uliczek przepełnionych muzyką i konkretnymi rytmami wystukiwanymi przez tancerzy flamenco, po klimatyczne knajpki, w których dostajesz honorowe miejsce na zapleczu (taki kredyt zaufania, to ja lubię). „Volver a empezar de cero. Contigo…” Zdanie, które sczytywałam z przeciwległej ściany wychylając codziennie z rana głowę przez okno (bo jak głosi tradycja - widok z okna nie zachwyca, ale jestem w stanie zrzec się go na korzyść świetnej pogody). Napisane z zamysłem znanym jedynie autorowi, jednak idealnie wpisujące się w myśl, która może przyświecać każdemu. Szczera sympatia w odniesieniu do mijanych na ulicy (nie zabieganych) ludzi, budzi powiew nadziei. Punkt widzenia zależy przecież od punku spacerowania (parę dodatkowych punktów na mapie odhaczonych). Kęs wyjątkowości i dzięki przyjaźni (która twa nie od dziś) łyk energii zapodany. Relacja Baśki oddaje każdy moment! Zerknijcie tutaj /http://photographsforeverbybarbs.com/travel/seville-travel-photography-january-2019/
Do następnego! Mi vida loco
Gracias Barbs
Jeśli istnieje coś, co potrafiłoby w jednej stopięćdziesiątej opisać i porównać z czymkolwiek miłość rodziców do dziecka, to zdecydowanie byłabym pierwszą osobą, która ma to szczęście widzieć i doświadczać, przy czym ilość doświadczeń nie jest porównywalna z umiejętnością opisania tej więzi. Tego po prostu doświadcza się każdego dnia. W ciszy, w marudzeniu, w płaczu, w szczerym śmiechu. W tych prostych, a zarazem najtrudniejszych wyzwaniach codzienności. Po raz kolejny sama świadomość chęci uchwycenia naturalnych chwil wznosi mnie na wyżyny, a dla Was to najlepsza pamiątka "ever".
dziękuję :)
Oto dzień jak co dzień w domu przepełnionym tupotem, , śmiechem, pewnie równie krzykiem, jedzeniem, rysowaniem i zabawą. Miłego :)
dziękuję :)
Mieć 4 miesiące, to nie taka prosta sprawa. Spać się niby chce, ale jak tu zasnąć, kiedy świat szykuje się do Świąt.
Ten "wyjątkowy" czas, kiedy rodzi się dziecko, przeważnie sprawia, że świat staje w miejscu. Mało jest wtedy samej wyjątkowości. Życie sprowadza się wtedy do samego parteru podstawiając nam czasem kubek ciepłej herbaty i kromkę z masłem. Sprawy, które kiedyś wydawały się nam niespotykanie ważne, dziś przechodzą na drugi plan. Dzień mija za dniem, nie robiąc "nic" przechodzimy w fazę odliczania dni do Świąt, no bo to już minęły 4 m-ce. Piękny czas, a tak wymagający zarazem. Pierwsza choinka, pierwsza Wigilia, pierwsze prezenty wyszperane i starannie zapakowane przez mamę. Jeszcze jest przecież mała chwila oddechu przed perfekcyjną umiejętnością opowiadania o Świętym Mikołaju. To wszystko co dzieje się w domu, w którym świecą już choinkowe lampki, a 4-miesięczniak nie zawsze daje obrać ziemniaki na obiad. Miłego :)
dziękuję :)
dziękuję :)
"O, jakie rzewne widowisko: Czerwone liście za oknami I cienie brzóz, płynące nisko Za odbitymi obłokami.
Pies nie ujada. Zły i chory Omija cienie października, Na tykach ciepłe pomidory Są jak korale u indyka,
Na babim lecie, zawieszonym Między drzewami jak antena, Żałośnie drga wyblakłym tonem Niepowtarzalna kantylena,
..."
Jan Brzechwa
Nie tracimy ani chwili. Październik rozpieszcza zachęcając do plenerowych szaleństw. Dzieje się. Póki zima rozścieli nad nami swoją mglistą płachtę. Świat straci kolory, a termometry pokażą temperatury zbyt niskie, by wychodzić z domu bez czapki.
dziękuję :)
dziękuję :)
“Dziękuję bardzo 3 wspaniałym kobietom za chęć, czas i energie, która włożyły w organizacje tego spotkania. Dodałyście nowych sil i chęci do dalszej pracy. Również dziękuje wszystkim dziewczynom za to ze byłyście i stworzyłyście niesamowita atmosferę tego spotkania. ” – Patrycja Stępień
"Dzięki wielkie za spotkanie w tak przesympatycznym gronie, choć do końca nie wiem gdzie ja byłam gdy Wy –
Ania Nykiel. Barbara Podraza, Katarzyna Makulec, Agnieszka Cybulska tworzyłyście swoje wspaniałe kadry … (…) Dziękuję za ogromny i nieustający optymizm prowadzących – to było turbodoładowanie !!! specjalne podziękowania dla Pana taty Grzegorza i Janusza za ich stoicką postawę i ogarnianie wszystkiego z dystansu 
na koniec całusy i żółwiki dla całej gromadki za cudowną naturalność, spontaniczność i samoistną kreatywność 
"Dziękuję dziewczyny za to spotkanie. Otworzyłyście mi oczy na parę spraw i bardzo zmotywowałyście do zapisywania każdego dnia na zdjęciach 
dziękuję
“Dziewczyny, dzięki Waszym niesamowitym ujęciom poczułam mobilizację i usiadłam do moich. Zwykle po warsztatach przeglądam zdjęcia, wybieram 2-3 ujęcia i na tym się kończy… Jak widać te warsztaty były inne, wyjątkowe… tak jak ich prowadzące 🙂 Barbara, Karolina obserwowanie Was w akcji i słuchanie było mega inspirujące. Cieszę się, że nie dałam się zniechęcić odległości.” – Kasia Makulec
Mój film >>>> https://vimeo.com/292772113
Tutaj znajdziecie więcej zdjęć z pleneru od Barbary Golec-Regiec http://photographsforeverbybarbs.com/workshops/spotkanie-plenerowe-vol-2-27-07-2018-sromowce-nizne/spotkanie-plenerowe-sromowce-nizne-27-07-2018/
Dziękuję :)